Wednesday, June 27, 2007

E.G.Ladopoulos_κείμαι ανάμεσα στο χρόνο

Το εργοστάσιο αυτό διηγείται μια «κρυμμένη» ιστορία της Πάτρας, μέσα από μια διττή, υβριδική κατάσταση: ένα μέρος ανακαινισμένο, για τις ανάγκες της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας (γραφεία, εκθεσιακός χώρος, ένα «τύπου» βιομηχανικό πρόσθετο θέατρο) φανερώνεται, αντίθετα με το υπόλοιπο –εγκαταλελειμμένο- κτήριο που κρύβεται επιμελώς πίσω από πολύχρωμα πανώ. Δυο παράλληλα παρόντα, σε διπλανούς χώρους: η φθορά (βλάστηση, ερείπωση) -χρόνος με παρελθόν- και από την άλλη, η φροντίδα (ανακαίνιση, Πολιτιστική) -χρόνος χωρίς παρελθόν-.